Wielu Kredytobiorców, którzy zaciągnęli kredyty indeksowane lub denominowane do franka szwajcarskiego (CHF) i kontaktują się z kancelarią de Ostoja-Starzewski, Petka i Wspólnicy porusza jedną istotną kwestię. Czy mają szansę na odzyskanie jakichkolwiek środków od banku, jeśli upłynęło już sporo czasu od zaciągnięcia kredytu lub jeśli już go spłacili. W niniejszym artykule omawiamy kwestię przedawnienia roszczeń banków i Frankowiczów.
Kiedy przedawniają się roszczenia banków i Frankowiczów?
W pierwszej kolejności należy zauważyć, że zgodnie z przepisami prawa cywilnego, każde roszczenie pieniężne ulega przedawnieniu. W większości przypadków, roszczenia Kredytobiorców przedawniają się po sześciu latach, niezależnie od tego czy kredyt jest denominowany czy też indeksowany do franka szwajcarskiego, z zastrzeżeniem nowelizacji Kodeksu Cywilnego, która pojawiła się 9 lipca 2018 r. Przed tą datą, roszczenia Frankowiczów przedawniają się w ciągu dziesięciu lat. Natomiast w odniesieniu do banków, termin przedawnienia roszczeń jest o wiele krótszy, ponieważ wynosi jedynie trzy lata. Co istotne – roszczenie o ustalenie nieważności kredytu nie przedawnia się zgodnie ze wspomnianymi wcześniej zasadami – a takie roszczenie przysługuje części Kredytobiorców.
Od jakiego momentu należy liczyć bieg przedawnienia roszczeń?
W przypadku kredytów frankowych, nie sposób pominąć kluczowego z punktu widzenia Frankowiczów wyroku TSUE. Wspomniany wyrok z dnia 10 czerwca 2021 r. ws. C-776/19 wskazał, że termin przedawnienia kredytów frankowych nie może zacząć biec, dopóki Kredytobiorca nie dowie się o wadliwości swojej umowy. Taka interpretacja pozwala stwierdzić, że w zasadzie roszczenia Kredytobiorców nie przedawniają się, co również niestety dotyczy roszczeń banków z umów frankowych. Warto uzupełnić przytoczone stanowisko o Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 2021 r. o mocy zasady prawnej. Zgodnie z jego treścią, termin przedawnienia roszczeń obu stron umowy kredytowej biegnie od momentu złożenia przez konsumenta oświadczenia w przedmiocie zakwestionowania skuteczności oraz ważności umowy kredytu.
Należy również podkreślić, że bieg przedawnienia roszczenia banku nie może rozpoczynać się później, niż bieg terminu przedawnienia konsumenta – Frankowicza. Za taki moment można przyjąć złożenie reklamacji, wezwanie do zapłaty czy wysłania pozwu przeciwko bankowi.
Istotnym zagadnieniem jest również kwestia przedawnienia nadpłaty kredytu frankowego. Podobnie jak w przypadku innych form kosztów kredytowych, które są związane z kredytem frankowym, nadpłaty przedawniają się na takich samych zasadach jak sam kredyt.
Spłacony kredyt frankowy a przedawnienie roszczeń
Frankowicze, którzy już dokonali spłat kredytu wciąż mogą odzyskać swoje pieniądze. Spłacony kredyt frankowy nie zamyka drogi do postępowania sądowego, a okres przedawnienia jest tożsamy z tym, z jakim mamy do czynienia w przypadku czynnych kredytów frankowych, o których była mowa wcześniej. Niemniej jednak, zasadnym jest wyszczególnienie tej kwestii w odrębnym podpunkcie, z uwagi na wiele wątpliwości jakie Kredytobiorcy łączą z możliwością dochodzenia swoich praw.
Podsumowując kwestie przedawnienia roszczeń banków i Frankowiczów należy podkreślić jedną zasadę. Zgodnie z nią roszczenia zarówno Frankowiczów jak i banków w większości przypadków nie są przedawnione. Oznacza to, że jeżeli kredyt frankowy został zawarty więcej niż 10 lat temu, nic nie stoi nic na przeszkodzie, aby po dokonaniu analizy prawnej umowy, skierować roszczenie przeciwko bankowi.
Należy także pamiętać, że każde roszczenie zarówno banku jak i Kredytobiorcy należy analizować oddzielnie i niezależnie od drugiego, zaś Kancelaria frankowa de Ostoja – Starzewski, Petka i Wspólnicy z Rzeszowa skutecznie pomaga Kredytobiorcom frankowym w Rzeszowie w rozwikływaniu zawiłości prawnych, związanych z kredytami CHF.
autor: adwokat Bartłomiej Wiklański, de Ostoja-Starzewski, Petka i Wspólnicy Kancelaria Adwokatów i Radców Prawnych