W dniu 21 września 2023 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał kolejny, przełomowy dla Frankowiczów wyrok w sprawie C-139/22. Odpowiedział na pytania prejudycjalnie skierowane przez Sąd Rejonowy dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie i tym samym dał Frankowiczom z Rzeszowa nadzieję na szybsze rozstrzyganie spraw frankowych.
Bank ma taki sam obowiązek informacyjny wobec wszystkich Kredytobiorców
Sąd w Warszawie zwrócił się do Trybunału o wyrażenie opinii w kwestii konfliktu między mBankiem a jego pracownicą, która kilka lat temu wraz z mężem skorzystała z kredytu denominowanego we frankach szwajcarskich w tym banku.
Podczas procesu kredytodawca argumentował, że Kredytobiorczyni posiadała wyjątkową wiedzę ekonomiczną i doświadczenie zawodowe, co miało sprawić, że była bardziej świadoma ryzyka związanego z kursami walut niż przeciętni Konsumenci.
Wyrok TSUE w sprawie C-139/22 zakończył debatę na temat unieważniania wadliwych kredytów frankowych przez grupę osób określanych jako “świadomych klientów”, obejmujących ekonomistów, finansistów, księgowych, prawników oraz pracowników sektora bankowego. Trybunał stwierdził, że powinny być traktowani przez banki na równi z innymi Konsumentami. W wyroku TSUE podkreślił, że bank ma obowiązek dostarczyć Konsumentowi istotnych informacji dotyczących umowy oraz związanych z nią ryzyk, aby umożliwić Kredytobiorcy pełną świadomość i ocenę konsekwencji wyboru danego produktu bankowego. W przypadku zaniedbania obowiązków informacyjnych przez bank, Kredytobiorca CHF ma prawo do unieważnienia umowy, niezależnie od swojego poziomu wykształcenia i zawodu.
Zapisy abuzywne są podstawą unieważnienia umowy kredytowej CHF
Odpowiadając na kolejne pytanie skierowane przez sędziego sądu warszawskiego, wydane orzeczenie potwierdziło dotychczasowe stanowisko TSUE, które zostało podkreślone we wcześniejszych wyrokach. W swoim wyroku Trybunał orzekł, że nawet jeśli w umowie kredytu CHF zostanie wprowadzony uczciwy warunek, a jednocześnie w treści umowy znajdują się nieuczciwe klauzule odnoszące się do mechanizmu przeliczeniowego, taka umowa jest nieważna. Kredytobiorca, który nie posiada pełnej wiedzy, nie może dokonywać wyboru, na podstawie którego zapisu będzie realizować umowę. Pozostawienie decyzji Konsumentowi wiązałoby się z ryzykiem, że dokona niewłaściwego wyboru i wybierze sposób realizacji umowy w oparciu o klauzule abuzywne.
Zapisy z Rejestru Klauzul Niedozwolonych nie muszą być każdorazowo analizowane
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej podjął się również kwestii rozpatrzenia konieczności analizowania klauzul abuzywnych występujących w umowach kredytowych opartych na szwajcarskiej walucie. TSUE w wyroku z 21 września stwierdził, że sędziowie orzekający w sprawach frankowych nie mają obowiązku analizowania każdego niedozwolonego zapisu znajdującego się w treści umowy o kredyt, jeśli zapis jest taki sam lub pokrywa się z treścią zapisów umieszczonych w Rejestrze Klauzul Niedozwolonych prowadzonym przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów
Czy będą szybsze wyroki w sprawach frankowych?
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekając w sprawie o syg. C-139/22 kolejny raz przyjął prokonsumenckie stanowisko. Nie jest to bez znaczenia dla Frankowiczów z Rzeszowa, gdyż decyzje TSUE mogą mieć znaczny wpływ na czas procedowania spraw frankowych. Nałożony na bank obowiązek równego traktowania Kredytobiorców spowoduje, że może to poprawić, uprościć i przyspieszyć procesy sądowe dla grupy Kredytobiorców, którzy nie będą już poddawani licznym, nieuzasadnionym pytaniom ze strony pełnomocników banków dotyczących ich wykształcenia, poziomu wiedzy ekonomicznej, zatrudnienia czy zakresu obowiązków zawodowych. W przeszłości zdarzało się, że ze względu na szczegółowe badanie ich sytuacji zawodowej, niektórzy zrezygnowali z wszczynania postępowań sądowych. Ochrona udzielona przez TSUE może zachęcić tych Kredytobiorców do skorzystania z drogi sądowej. Co więcej na przyspieszenie rozstrzygania spraw frankowych może wpłynąć także pominięcie etapu każdorazowego analizowania klauzul abuzywnych zawartych w treści umowy kredytu CHF.